Afgelopen weekend heeft de volkstuin een flinke gedaante wisseling ondergaan. Nadat twee weken terug de konijnenmest al naar de tuin was gebracht, is dit weekend een start gemaakt met het omspitten van de tuin. Tweederde is klaar, waarvan éénderde al beteeld is.

Van de pluksla blijkt de rood eikebladsla de winter overleefd te hebben. Op de foto staat de sla nog tussen de rest van het gemengde franse sla mengsel. Toch vreemd, want het is aardig koud geweest en volgens mij is sla niet winterhard. Wat verder de winter goed is doorgekomen, zijn de duizendschonen en muurbloemen. Om niet teveel grond aan de bloemen kwijt te raken, zijn dit weekend de dahlia's en de gladiolen tussen de perken muurbloemen gezet. Moet lukken, de duizendschonen en de muurbloemen zijn vroeg, de dahlia's komen pas laat.

Van de 12 aardbeienplanten die vorig jaar gezet zijn, 6 vroege aardbeien en 6 doordragers, zijn de uitlopers verwijderd en op een nieuw veldje uitgezet. Inmiddels staan er 40 vroege en 40 doordragende aardbeiplanten. Ook de peultjes zijn de grond ingegaan. Dit jaar géén stampeultjes gezien het bedroevende resultaat vorig jaar, maar de traditionele grijs-rood bloeiende. Aangezien die ruim één meter hoog groeien, is er een klimnet bij geplaatst. Volgende keer neem ik echter weer gewoon kippegaas, de plastic netten zijn erg grof en zitten in de knoop, zodra ze uit de verpakking komen. Ook de plantuitjes staan inmiddels in de grond, nu maar hopen dat de vogels ze met rust laten. Die vervelen zich blijkbaar regelmatig en weten dan niets beter te doen dan de uien, zodra ze boven de grond komen, eruit te trekken.

De fruitstruiken lopen al flink uit, maar hebben veel last van het onkruid. Rondom de planten heb ik dit vast weggehaald, komende week wordt het laatste stukje grond omgespit, dan is ook dat probleem weer voorbij. Annelies wil graag nog een aantal frambozenstruiken. Die moeten dan de grens gaan vormen met het achterliggende maisveld. Op die laatste meter ligt nog veel tuinafval, maar dat kan ik met het omspitten mooi onderwerken. Nog even een paar lange palen halen, ijzerdraad om de frambozen langs te leiden heb ik nog. Naast de fruitstruiken laat ook de rabarber zich al zien, helaas maar één pol overgebleven.

De jonge weners groeien voorspoedig, hebben inmiddels ook een andere kooi gekregen. Het hok dat aansluiting geeft op de ren. Een mooi gezicht, als de voedster zich met haar negen jongen naar buiten begeeft. De zwarte wener moet begin komende week jongen krijgen. Ben benieuwd, ze lijkt zwanger, maar dat dacht ik een maand geleden ook. Laat het binnenkort wel horen.